سلام.. به همه ی دوستان عزیزم..

خوش اومدین به وبلاگ تازه تاسیس من...

این وبلاگ... وبلاگی است... برای آشنایی با راه وصل شدن دل به خدا...

وقتی کسی از طرفه یه دوست به مهمانی دعوت میشه... کلی خوشحاله  و دوست داره .. که به موقع بره به مهمانی و کاری رو انجام بده که دوستش که میزبانه نارحت نشه و تازه از هم نشینی با هم خوش هم بگذره بهشون...

دوستا با هم حرف میزنن و گاه درد دل میکنن... اگه غمی دارن میگن.. تا کمی آرامش پیدا کنن.. به هر حال دوست خوب و صمیمی واسه این جور وقتاست دیگه..

این مهمونی ها واسه این برگزار میشه.. که دوستا همدیگه رو فراموش نکنن...

ما هم روزی چند مرتبه.. به یه مهمانی بزرگ... دعوت میشیم...

که میهمان ماییم... و میزبان... مهربان... و دست و دل باز آن خداوند ... 

نماز جاده ایست به سوی خدا... هر گاه که نماز می خوانیم... کمی از این جاده را می پیماییم... و هر چه بیشتر در این جاده حرکت کنیم... بیشتر به خداوند نزدیک میشویم... و هرچه که به خداوند نزدیک باشیم... از مشکلات و نومیدواری هایی که توی زندگیمون داریم.. دور تر هستیم...

 « همانا خداوند بر پيامبر (ص) درود می فرستد شما هم ای اهل ايمان بر او صلوات و درود بفرستيد و با تعظيم بر او سلام گوئيد »  .
حضرت علی (ع) : « الله الله فی الصلوة فانّها عمود دينکم »
« خدا را ، خدا را در نظر گيرند در توجه به نماز ، که پايداری دينتان به نماز
باشد »
گر چه هر يک از احکام و فرائض دينی به جای خود از اهميت و ارزش خاصی برخوردار است ، امّا در اين ميان بعد از معرفت الهی فريضهای به والايی مرتبه نماز نرسد . چرا که اين ، تنها نماز است که معراج مؤمن و عامل تقرب انسان وارسته ، به خدا شناخته شده و معيار پذيرش همه واجبات قرار گرفته است . به اين جهت آخرين پيام سفيران الهی ، سفارش به نماز ، اين استوانه استوار دين بوده ، چنانچه پرستش روز رستاخيز هم از آن خواهد بود .
انسانها رابطه خود را با خدا به وسيله نماز آغاز می کنند . برجسته ترين اولياء خدا نيز بهشت خلوت اُنس خود با محبوب را در نماز می جويد . اين گنجينه ذکر و راز را هرگز پايانی نيست و هر که با آن بيشتر آشنا شود جلوه و درخشش بيشتری در آن می يابد .
تقويت معنويت
همانطور که تفکّر و تعقل برای روشن شدن فکر برای قوة عاقله است ، و تقوا و تزکية نفس برای تقويت نيروی اراده انسان ، عبادت برای تقويت عشق و علاقة معنوی و ايجاد حرارت ايمانی در انسان است ؛ يعنی همانطور که ايمان خودش به نوبة خود منشأ عبادت است ، عبادت هم تقويت کنندة ايمان است که به اين مطلب در متون اسلامی زياد تصريح شده است ، يعنی تأثير متقابل ايمان و عمل در يکديگر . ايمان به نوبة خود منشأ عمل می شود ، و عملی که منبعث از آن ايمان است منشأ تقويت همان ايمان می گردد .
از نظر قرآن معنويت پاية تکامل است . اينهمه عبادات که در اسلام بر روی آن تکيه شده است برای تقويت جنبة معنوی روح انسان است . زندگی پيامبر را ببينيد ، با آنهمه گرفتاری و مشغله ای که دارد باز در همان حال قرآن می گويد :
«خدا آگاه است که تو در حدود دو ثلث شب را به عبادت قيام می کنی ، گاهی حدود نصف آن ، و لااقل ثلثی از شب ، و گروهی که با تو هستند نيز چنين            می کنند ... » 
و يا خدا به پيامبرش تأکيد می کند که :
« قسمتی از شب را برای عبادت برخيز ، تهجد کن ، نماز شب بخوان ، تا به مقام محمود برسی » .
و يا در مورد حضرت علی (ع) ، اگر عدالت اجتماعی او را می بينيم کار کردنها و بيل زدنها و عرق ريختنهايش را مشاهده می کنيم ، بايد آن را در دل شب غش کردنهايش را هم ببينيم . آن از خوف خدا بيهوش شدنهايش را هم نظاره کنيم . اينها واقعيات تاريخ اسلام هستند و آنها هم صريح آيات قرآن . اين مسائل را نمی توان توجيه و تأويل کرد .
هر گونه تفسير و تعبير مادی اين مسائل ، خيانت به قرآن است . انقلاب ما ، در آينده در کنار عدالت اجتماعی به مقياس اسلامی ، نياز به معنويتی گسترده و شامل   دارد ، معنويتی از آن نمونه که در پيامبر و ائمه ديده ايم.

به نام خدا

سلام.. به همه ی دوستان عزیزم..

خوش اومدین به وبلاگ تازه تاسیس من...

این وبلاگ... وبلاگی است... برای آشنایی با راه وصل شدن دل به خدا...

وقتی کسی از طرفه یه دوست به مهمانی دعوت میشه... کلی خوشحاله  و دوست داره .. که به موقع بره به مهمانی و کاری رو انجام بده که دوستش که میزبانه نارحت نشه و تازه از هم نشینی با هم خوش هم بگذره بهشون...

دوستا با هم حرف میزنن و گاه درد دل میکنن... اگه غمی دارن میگن.. تا کمی آرامش پیدا کنن.. به هر حال دوست خوب و صمیمی واسه این جور وقتاست دیگه..

این مهمونی ها واسه این برگزار میشه.. که دوستا همدیگه رو فراموش نکنن...

ما هم روزی چند مرتبه.. به یه مهمانی بزرگ... دعوت میشیم...

که میهمان ماییم... و میزبان... مهربان... و دست و دل باز آن خداوند ... 

نماز جاده ایست به سوی خدا... هر گاه که نماز می خوانیم... کمی از این جاده را می پیماییم... و هر چه بیشتر در این جاده حرکت کنیم... بیشتر به خداوند نزدیک میشویم... و هرچه که به خداوند نزدیک باشیم... از مشکلات و نومیدواری هایی که توی زندگیمون داریم.. دور تر هستیم...

 نماز در ادیان

 نماز يكى از آن احكام و دستوراتى است كه مختص دين اسلام نيست بلكه در ساير شرايع

آسمانى و اديان الهى، اين امر عبادى وجود داشته است. دليل اين ادعا هم اخبار و روايات

معصومين(عليهم السلام) است وهم تاريخ اديان. علت طرح فصلى جداگانه بنام «نماز در

اديان» براى آگاهى و شناخت نسل جوان است به اين نكته كه نماز آنقدر در زندگى و حيات

انسان مؤثر است كه نه تنها در اسلام اين همه به آن تأكيد شده وجزء واجبات دين به حساب

آمده بلكه در همه اديان و مذاهب يكى از مهمترين عمل واجب «نماز» مىباشد.

و اگر «نماز» تأثير و نقش بسزايى را در شكل دهى شخصيت انسان ايفا نمىكرد قطعاً جزء

واجبات در اديان الهى و غير الهى شمرده نمىشد و صاحبان اديان پيروان خود را به عمل

بدان ترغيب و تشويق نمي كردند.

لذا براى آگاهى و شناخت بيشتر به اين امر مهم، موضوع را مورد بررسى قرار می دهيم